PTSD (z ang. Post-Traumatic Stress Disorder, czyli zespół stresu pourazowego) to zaburzenie psychiczne, które rozwija się u niektórych osób po przeżyciu lub byciu świadkiem traumatycznego wydarzenia.
Rodzaje zdarzeń, które mogą prowadzić do PTSD obejmują:
- poważne wypadki, katastrofy
- napaść fizyczna lub seksualna
- nadużycia, w tym znęcanie się nad dziećmi lub przemoc domowa
- narażenie na traumatyczne zdarzenia w pracy
- poważne problemy zdrowotne związane z chorobą
- doświadczenia związane z porodem, takie jak utrata dziecka
- śmierć kogoś bliskiego
- działania wojenne
PTSD wpływa na codzienne funkcjonowanie i może utrzymywać się przez długi czas, jeśli nie zostanie odpowiednio zdiagnozowane i leczone.
Objawy PTSD
W większości przypadków objawy zespołu stresu pourazowego pojawiają się w pierwszym miesiącu po traumatycznym zdarzeniu. Zdarza się, że objawy mogą pojawić się dopiero po kilku miesiącach lub nawet latach.
Niektórzy ludzie z PTSD doświadczają długich okresów, w których ich objawy są mniej zauważalne, po których następują okresy, w których objawy się nasilają. Inni ludzie mają stałe, ciężkie objawy. Konkretne objawy PTSD mogą się znacznie różnić u poszczególnych osób.
PTSD charakteryzuje się czterema głównymi grupami objawów:
Ponowne przeżywanie
- najbardziej typowy objaw PTSD
- pacjent mimowolnie i w sposób żywy odtwarza traumatyczne wydarzenie w formie:
- natrętnych wspomnień wydarzenia (flashbacki)
- koszmarów sennych
- powtarzających się i niepokojących obrazów lub odczuć
- doznań fizjologicznych (ból, pocenie się, mdłości lub drżenie)
- negatywne myśli na temat swoich przeżyć (pacjent ciągle zadaje sobie pytania, które nie pozwalają mu pogodzić się z wydarzeniem)
- cierpienie emocjonalne
Unikanie
- próba unikania przypominania sobie traumatycznego zdarzenia
- unikanie pewnych osób i miejsc, które mogą przypominać o traumie
- unikanie rozmowy z kimkolwiek na temat doświadczonych przeżyć
Negatywne zmiany w nastroju i myśleniu
- uczucie odłączenia emocjonalnego od innych
- izolacja i wycofanie
- rezygnacja z aktywności, które wcześniej sprawiały przyjemność
- poczucie winy, wstydu lub bezwartościowości
- negatywny nastrój
- trudności w przypomnieniu sobie szczegółów traumatycznego wydarzenia
Nadmierne pobudzenie (uczucie „bycia na krawędzi”)
- nadmierna czujność i stałe poczucie zagrożenia
- drażliwość
- wybuchy złości
- problemy ze snem (bezsenność)
- trudności z koncentracją
- zachowania autodestrukcyjne
PTSD u dzieci
PTSD może dotknąć zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dzieci z PTSD mogą mieć podobne objawy jak dorośli, takie jak problemy ze snem i niepokojące koszmary.
Podobnie jak dorośli, dzieci cierpiące na PTSD mogą także stracić zainteresowanie czynnościami, które kiedyś sprawiały im przyjemność, oraz mogą mieć takie objawy fizyczne, jak bóle głowy i brzucha.
Inne objawy, które można zauważyć u dzieci cierpiących na PTSD, to m.in.:
- trudne zachowanie
- unikanie rzeczy związanych z traumatycznym wydarzeniem
- ponowne odgrywanie traumatycznego wydarzenia poprzez zabawę
Przyczyny PTSD
Nie każdy, kto przeżyje traumatyczne wydarzenie, rozwija PTSD. Czynniki ryzyka obejmują:
- intensywność i charakter traumy (długotrwałe przeżycia traumatyczne)
- nadużycia w dzieciństwie
- predyspozycje genetyczne i biologiczne
- brak wsparcia społecznego po traumie
- współwystępujące zaburzenia, np. depresja lub lęk
- wykonywanie pracy, która może narażać na zdarzenia traumatyczne (np. służba wojskowa, ratownik medyczny)
- nadużywanie alkoholu lub narkotyków
Czym jest złożone zaburzenie stresowe pourazowe (complex PTSD)?
Complex PTSD to rodzaj PTSD. Może dotknąć osoby, które doświadczyły długotrwałej lub powtarzającej się traumy.
Jakie są objawy CPTSD?
Osoby cierpiące na complex PTSD mają objawy PTSD oraz objawy dodatkowe, w tym:
- silne emocje i trudności z ich kontrolowaniem
- trudności z powrotem do normalnego funkcjonowania
- samookaleczenia i myśli samobójcze
- poczucie winy, bezwartościowości, wstydu lub porażki
- problemy z utrzymaniem zdrowych relacji — niektórzy ludzie całkowicie unikają związków, podczas gdy inni angażują się w związki przemocowe
- trudność w zaufaniu innym ludziom
- objawy fizyczne, takie jak przewlekły ból, przewlekłe zmęczenie i zespół jelita drażliwego
- uczucie bycia we śnie lub niebycia we własnym ciele lub otoczeniu (dysocjacja).
Co jest przyczyną złożonego zaburzenia stresowego pourazowego?
Complex PTSD może być spowodowane przez każdy rodzaj długotrwałej traumy. Zazwyczaj obejmuje sytuacje, w których ofiara ma niewielką kontrolę i nie jest w stanie uciec. Długotrwała trauma może mieć szereg skutków, które prowadzą do CPTSD.
Badania wykazały jednak, że osoby, które doznały traumy w pierwszej dekadzie swojego życia, są bardziej narażone na rozwój CPTSD, podczas gdy osoby, które doświadczyły traumatycznych wydarzeń później w życiu, są bardziej narażone na PTSD.
Doświadczenie powtarzającej się traumy może prowadzić do poczucia zagrożenia w kontaktach z innymi ludźmi. Utrudnia to zaufanie innym i zdrową komunikację. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli trauma ma miejsce w dzieciństwie, ponieważ może zakłócić rozwój ważnych emocjonalnych i społecznych umiejętności i zachowań.
Ponadto dziecko może uważać, że trauma jest jego winą, co prowadzi do długotrwałego poczucia wstydu. Dziecko, które dorasta w rodzinie stosującej przemoc, może nie mieć okazji nauczyć się, jak właściwie radzić sobie z emocjami.
Wspomnienia traumatyczne nie są przechowywane w mózgu w taki sam sposób jak inne wspomnienia. Może to prowadzić do niewyjaśnionego cierpienia i innych objawów emocjonalnych i fizycznych.
Do rodzajów sytuacji traumatycznych, które mogą powodować złożone PTSD, zalicza się:
- długotrwałe znęcanie się psychiczne, fizyczne lub seksualne
- zaniedbywanie w dzieciństwie
- narażenie na długotrwałą przemoc domową
- doświadczenie wojny, tortur lub porwania
Jak diagnozować PTSD?
Diagnoza PTSD wymaga oceny psychologicznej i szczegółowego wywiadu klinicznego. Specjalista analizuje objawy, ich czas trwania oraz wpływ na codzienne życie pacjenta.- Wywiad kliniczny:
- Ocena objawów:
-
- powracające przeżywanie traumy (flashbacki, koszmary, natrętne wspomnienia).
- unikanie bodźców związanych z traumą.
- negatywne zmiany w myśleniu i emocjach (np. poczucie winy, obojętność emocjonalna).
- pobudzenie psychiczne (np. drażliwość, problemy ze snem, nadmierna czujność).
- Narzędzia diagnostyczne
- Ocena współistniejących zaburzeń:
Specjalista przeprowadza szczegółową rozmowę o traumatycznym wydarzeniu, które mogło spowodować PTSD. Wywiad obejmuje pytania o doświadczenia pacjenta, emocje związane z traumą, reakcje na przypomnienia o wydarzeniu oraz funkcjonowanie po traumie (praca, relacje, codzienne obowiązki). Analizowane są także czynniki ryzyka, takie jak wcześniejsze traumy, wsparcie społeczne i predyspozycje genetyczne.
Diagnoza PTSD wymaga obecności objawów z czterech grup, trwających co najmniej miesiąc i znacząco wpływających na życie pacjenta:
Do diagnozy PTSD oraz cPTSD psycholog stosuje Międzynarodowy Kwestionariusz Traumy (ITQ).
PTSD często współwystępuje z depresją, zaburzeniami lękowymi, uzależnieniami czy zaburzeniami osobowości. Dlatego ważna jest diagnoza różnicowa.
Kiedy warto szukać pomocy?
Jeśli objawy związane z traumą utrzymują się dłużej niż miesiąc, nasilają się z czasem lub znacznie utrudniają codzienne funkcjonowanie, warto zgłosić się do specjalisty. Wczesna diagnoza umożliwia szybsze podjęcie leczenia i minimalizowanie długoterminowych konsekwencji.Leczenie PTSD
Główną formą leczenia PTSD oraz Complex PTSD jest długoterminowa psychoterapia w bezpiecznym otoczeniu. Pomaga to nauczyć się reagować na objawy i traumatyczne wspomnienia oraz odzyskać zaufanie do innych i nawiązać zdrowe relacje:
Psychoterapia:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) skoncentrowana na traumie: pomaga zmieniać negatywne wzorce myślowe, uczy jak ciało reaguje na traumę i stres.
- Terapia przedłużonej ekspozycji: uczy, jak radzić sobie z traumatycznymi wspomnieniami w bezpiecznym środowisku.
- EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing): polega na przepracowaniu wspomnień traumy podczas wykonywania serii ruchów gałek ocznych, co pomaga mózgowi lepiej przetwarzać wspomnienia.
- Terapia dialektyczno–behawioralna (DBT): koncentruje się na nauczaniu pacjenta umiejętności regulacji emocjonalnej, skuteczności interpersonalnej, tolerancji na stres i uważności. Jest to szczególnie ważne u pacjentów z CPTSD.
Farmakoterapia:
Leki przeciwdepresyjne (np. SSRI) są często stosowane w celu zmniejszenia objawów lękowych i depresyjnych.
Wsparcie społeczne:
Grupy wsparcia i rozmowy z bliskimi mogą pomóc w procesie zdrowienia.
PTSD lub CPTSD to poważne, ale możliwe do wyleczenia zaburzenie, które wymaga profesjonalnej pomocy i odpowiedniego podejścia terapeutycznego. Wczesna interwencja zwiększa szanse na poprawę jakości życia.
Nasza oferta
Kontakt
Telefon
Adres
ul. Korfantego 58
01-496 Warszawa
Godziny otwarcia
Pon. - Pt. 06:00 – 21:00
Sob. 07:00 – 21:00